Alleen op jouw actie komt reactie
Vorige maand schreef ik over hoe ik terugkeek op het afgelopen jaar, 2018.
Een van de dingen die ik me bewust was geworden, was dat ik heel graag weer zou werken met collega’s.
Ik werk als coach natuurlijk alleen. Het voordeel van zelfstandig zijn en alleen, is dat je je eigen koers kunt bepalen, je eigen ideeën kunt uitvoeren zonder dat je dat hoeft te overleggen, de methodes uitkiest die volgens jou het meest effectief zijn (in combinatie met de wetenschappelijk bewezen effectieve methodes), kortom, je kunt het allemaal alleen beslissen. Ook het pure praktische als de inrichting van je kantoor, je werktijden, vakanties etc…ik kan het allemaal zelf invullen.
Voordat ik coach was, was ik verloskundige en praktijkeigenaar, samen met een aantal collega’s. We runden de boel samen, hadden afspraken over alles en regelmatig maatschapsoverleg plus overleggen met andere instanties. Het was fijn om te kunnen overleggen, vooral over patiënten of invulling van het werk.
En natuurlijk, als je werkte, was je nooit helemaal alleen. De dienstdoende verloskundige waaide altijd wel een keer binnen, er was altijd een assistente en soms hadden we dubbel spreekuur. Dus alleen was je nooit een hele dag. Samen met iemand een bakkie -als ik niet teveel uitliep ;-), even overleg met een collega over een zwangere, een vraag van de assistente, je sprak dus altijd wel iemand. Niet alleen functioneel maar ook gewoon voor de gezelligheid.
Het zaadje dat in begin 2018 was gepland, had eind van dat jaar grotere vormen en vooral verlangens aangenomen: ik wist zeker dat ik - naast mijn eigen praktijk - weer onderdeel wilde uitmaken van een team.
En dus ben ik gaan solliciteren en dat was echt zwaar buiten mijn comfortzone. Dat solliciteren bleek naast spannend toch ook wel weer leuk. Uitzoeken welke functie je aansprak, je rol in een team, het bedrijf. Maar toen de brieven...niet makkelijk! Hoe lang het was geleden dat ik een brief had geschreven weet ik niet eens meer maar ik moest het helemaal opnieuw gaan doen met een hernieuwd CV.
Eerst heb ik nog op internet gekeken naar een voorbeeldbrief maar ik ontdekte al gauw dat dat me helemaal niet lag. Om te starten toch geprobeerd, want het waren tenslotte correcte brieven. Mwah...ik kreeg er alleen maar stress van, omdat die brieven helemaal niet lekker liepen en er niet goed uit naar voren kwam wat ik wilde. Deze brieven belandden allemaal in het kleine prullenbakje van mijn Mac. Dus toen heb ik maar gewoon op mijn gevoel een paar brieven geschreven, met daarin mijn motivatie en mijn kwaliteiten.
Tot mijn grote verbazing kreeg ik op alle 4 de brieven reactie terug. Ik had namelijk van een paar vriendinnen gehoord dat je tegenwoordig vaak niet eens meer antwoord kreeg. Maar gelukkig in dit geval wel. Ik werd er bij een paar uitgenodigd voor een gesprek, yes!! Maar tegelijkertijd best wel spannend en eng omdat ik ook dat 100 jaar geleden voor het laatst gedaan had… “Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest”. Uiteindelijk bleek ook dat best mee te vallen en waren die gesprekken prima en de sfeer voelde voor mij ook goed.
Wat helemaal tof was: na twee gesprekken kreeg ik bericht terug dat ze graag met mij verder wilden. Wauw! Blij! Ik had zelf al van tevoren bedacht waar ik het liefst zou willen werken en die zat erbij, dus de klik was wederzijds geweest.
Vanaf 1 februari ga ik dan ook in een team werken - naast mijn eigen coachpraktijk - en ik heb er SUPERVEEL zin in!
De tip - voor het maken van besluiten die je gelukkiger maken - die ik jullie dus wil meegeven uit mijn eigen ervaring:
reflecteer regelmatig op je leven/werk. Count your blessings maar haal ook de punten eruit waar je minder blij mee bent.
Denk hier regelmatig aan en voel goed wat/waarom/hoe dan wel -> word je bewust van dit gevoel
Als je heel goed weet waar de schoen wringt, ga dan in de actie om iets te veranderen, een besluit te nemen, een keuze te maken en zorg dat je op dat punt weer happy wordt, vitaler, gelukkiger, minder stressy.
Belangrijk is dat je alle drie deze stappen doet. Ze zijn alledrie even belangrijk en staan in de juiste volgorde. Als je stopt na stap 2, gebeurt er niets. Als je gelijk stap 3 gaat nemen, heb je kans dat je net niet de goede keuze maakt.
Ben jij je in 2018 ook bewust geworden van een aantal zaken en zou je die willen delen zodat anderen daar ook weer wat van kunnen leren? Deel dat dan hieronder.
Vind je het waardevol om hier een keer met mij over te sparren?
